Het kan snel gaan. Eerst een knaller van een single, snel opgepikt door Goner Records, dan deze lp die binnen de kortste keren uitverkoopt (de originele persing op Static Shock vind je niet meer onder de €100) en daarna promotie en een reissue op Partisan, het label van o.a. Idles en Fontaines DC, en…
Lees meerDe nieuwste lp van de wat ons betreft veel te ver onder de radar doorschietende Jeff Rosenstock (“profressional recording artist and person”) past naadloos in zijn rijtje voorgangers, dit is zijn vierde. Bijna altijd even goed. Af en toe wordt hij wel eens een ‘punk Weezer’ genoemd, die Jeff Rosenstock. Maar dan zonder de Weezer-lulligheid.…
Lees meerHet hoogtepunt van het jaar qua garagepunk viel al vroeg in het jaar. Of liever. Laat in het jaar. Laat in het vorige jaar that is. Toen alles nog koek en ei was. Night after Night is een plaat die al vorig jaar verscheen en toen net buiten de boot viel. En het hele jaar…
Lees meerEr wordt al veel te vaak veel te serieus gedaan over veel muziek. Hier is de perfecte kuur daartegen: The Chats uit Australië. En konden we ze in het begin misschien nog afdoen als een geinig one-hit wondertje vanwege hun hitje Smoko, de show in Vera ergens in het goede jaar 2019 en deze eerste…
Lees meerMonster van een hedendaagse (power)pop plaat. Er komt veel jaren ’70 spul in deze hoek opnieuw uit en er komt ook veel nieuwe muziek in deze hoek uit. En af en toe zit er eentje bij die er met kop en schouders bovenuit steekt en vanaf de eerste draaibeurt en de eerste seconde klinkt als…
Lees meerZo, dat knalt er even lekker in zeg! Gino Bambino en zijn 2 (soms 3) Goons zullen het zelf ruiterlijk toegeven: niets wat ze doen heeft ook maar iets met moderne vooruitstrevende popmuziek te maken, maar is een glorieus eerbetoon aan de punkrock, en dan vooral de budgetrock variant van de jaren 90. Gooi de…
Lees meerIrritant is dat. Maak je zo’n geweldige plaat, pers je er maar 500 stuks. We zitten dus al bijna sinds de release te wachten op onze nabestellingen van deze geweldige lofi punkrockhit van de Booji Boys. Een stel Canadezen uit Halifax, Nova Scotia, met een plaat op het Engelse Drunken Sailor Records label, hun derde…
Lees meerJa, we spelen een beetje vals. Want deze plaat komt eigenlijk al uit 2015, toen ie in thuisland Australië uitkwam op het kleine Cool Death Records label. Maar het is dankzij de 2017 rerelease op In The Red dat we voor het eerst deze plaat hoorden en voor ons voelt deze plaat ook heel erg…
Lees meerOnze Jaarlijst is eind november klaar, maar we houden de uitslag onder de pet totdat we de boel op het internet gooien, en dan is het nog knap lastig om de mond te houden, al doen we dat wel. In het geval van A Giant Dog was dat extra moeilijk: optreden in Vera gepland voor…
Lees meerMet Sick Thoughts en een flink negatieve weerbarstige kont tegen de krib anti-houding wist Drew Owen zich her en der al flink ongeliefd te maken. Daarom altijd een aangename verrassing als zo iemand opeens, onder zijn eigen naam deze keer en op een relatief groot label, met een geweldige plaat boven water komt. En dat heeft…
Lees meer