Tot een dik half jaar geleden waren we ons niet bewust van het bestaan van Luther Russell. Inmiddels kunnen we zeggen dat zijn plaat van 2019 misschien wel onze meest gedraaide plaat van het jaar was. Maar hij blijkt al platen te maken vanaf 1999, weliswaar op uiterst obscure labels en ook met een flink…
Lees meerHow To Live is het debuut van Modern Nature, samenwerkingsverband van Jack Cooper (v/h Ultimate Painting) en Will Young van krautrockers Beak> aangevuld met wat gasten waaronder Aaron Neveu, drummer van Woods. De bedoeling was om een plaat te maken met als thema het verschil tussen stad en platteland, moderniteit versus natuur, pastorale klanken afgewisseld…
Lees meerEen bopper op 13. En niet zo maar een bopper, de beste bopper ter wereld naar onze bescheiden mening. De discografie van deze Canadese one man band is amper te overzien (18 lp’s volgens Discogs, om van de singles en samenwerkingsprojecten met anderen nog maar te zwijgen). Deze lp zit op garagepunkrock label Goner Records…
Lees meerHuh? Die band heeft toch al een plaat in de jaarlijst? Inderdaad ja, check #28 voor meer info omtrent Garcia Peoples, en als deze One Step Behind op de vorige geleken had hadden we er slechts eentje doorgelaten, maar One Step Behind is geheel andere koek: het titelnummer (en hoofdmoot) is maar liefst een 31:50…
Lees meerDebuut langspeler na 2 EP’s die samen later ook een soort debuut lp vormden, maar goed, het gaat dus wel lekker met deze Aussies. De wereld lijkt rijp voor een mix van 70’s glam, punk en typisch Australische botte rock met een aankleding die terugkijkt naar de Sharpie cultuur van Melbourne in de mid jaren…
Lees meerIn onwaarschijnlijk tempo komen de lp’s van The Kryng uit de lucht vallen. Hier is lp nummer drie van dit illustere trio uit Meppel (en Rotterdam) rond Mark Ten Hoor, liedjesschrijver extraordinaire. Vorig jaar bungelden ze nog bijna onderaan met lp nummer 2, nu dus een flink stuk hoger. En dat is o.a. omdat lp…
Lees meerDe vorige Monomyth plaat, Exo, haalde in 2016 een net iets hogere notering, maar ach, veel verschil is er niet, ook niet voor wat betreft het gebodene: vier fikse stukken instrumentale spacerock / progrock gespeeld met kraut-achtige machinale precisie. Ook het wisselen van gitarist (nu Boudewijn Bonebakker, ex-Gorefest) heeft weinig of geen invloed gehad op…
Lees meer‘Between the country’ van Ian Noe is zo’n plaat die het hele jaar een beetje bij ons was. Een nieuwe ster in de wereld van de singer-songwriter. Eentje die zowel heel erg van vroeger klinkt, de Laurel Canyon zangers uit de eerste helft van de jaren ’70 maar ook veel van de jonge John Prine…
Lees meerIrritant is dat. Maak je zo’n geweldige plaat, pers je er maar 500 stuks. We zitten dus al bijna sinds de release te wachten op onze nabestellingen van deze geweldige lofi punkrockhit van de Booji Boys. Een stel Canadezen uit Halifax, Nova Scotia, met een plaat op het Engelse Drunken Sailor Records label, hun derde…
Lees meerIeder jaar sluipt er wel een metal plaat onze lijst binnen, en ja, dit is em dan. Blut Aus Nord komt uit Frankrijk en is gevormd rond baas Vindsval en Blut Aus Nord heeft de laatste 20 jaar als voornaamste eigenschap nooit 2x dezelfde soort plaat te maken. Weliswaar is het altijd black metal, maar…
Lees meer