‘Lang niet zoiets lekker onaangenaams gehoord!, zo mailde een enthousiaste klant ons over deze plaat, het debuut van de Australische Tropical Fuck Storm, gevormd uit de restanten van The Drones, één van de favoriete bands van wijlen Nanne Tepper. En inderdaad, dit is geen gemakkelijke kost. Het trekt, het schuurt, het hangt tegen het valse…
Lees meerAardig wat mooie ‘ouderwetse’ soulplaten in 2018. We hadden reeds Ben Pirani op nummer 26. En hier dus Sha La Das, wat ons betreft de mooiste soulplaat van het jaar. Noem het softsoul maar het heeft ook een flinke scheut old school doowop en vocal group in zich. Waardoor we al snel moeten denken aan…
Lees meerZe haalden al eerder onze eindejaarslijst, en wel een tweede plek in 2014 met Into Sixes, toen nog op het obscure Anyway Records. Dat was hun derde lp. Inmiddels terechtgekomen bij lp nummer vijf en voor het eerst op een iets groter label, althans groter in ons universum, Trouble in Mind. Verder is er feitelijk…
Lees meerDe naam is wellicht wat puberaal. Maar verder is alles oké aan deze band. Ze komen uit Australië. Ze zitten in dat land op hetzelfde label als Royal Headache, RIP Society Records, sterker, dat label wordt gerund door iemand van Bed Wettin’ Bad Boys.. Ze delen een bandlid met voornoemde band. En het belangrijkste van…
Lees meerJa, Someday Everything Will Be Fine, maar nu is het allemaal niet zo gezellig. Spider Bags baas Dan McGee zingt over dronkenschap, Bijbelse visioenen en bizarre personages, in surrealistische teksten, net als op de vorige vier lp’s. Dit is dus de vijfde Spider Bags plaat en als we in 2007 al een jaarlijst hadden gehad…
Lees meerEven zaten we te dubben. Uitgekomen november vorig jaar, bij ons voor het eerst binnen in december. Maar pas in januari alle aandacht. Bovendien kreeg onze onderbuurman een lange mail van de artiest in kwestie waarin die zegt dat de plaat in 2018 uitgekomen is. Dus: hier is ie! Geweldige derde soloplaat van Messis. Geen…
Lees meerDe plaat die het lastigst te krijgen was dit jaar, ook al zijn ze volgens hun bandcamp inmiddels bij persing nummer vier van de lp terechtgekomen. En dat was verdomd jammer want met hun tweede plaat heeft Say Sue Me, uit Busan, Zuid Korea, een geweldige goeie en spannende dream/ indiepop plaat gemaakt. Een solide…
Lees meerAl vijf platen lang dezelfde formule, een mix van doowop, teenpop en girlgroup bijeengehouden middels een lekker garagesausje, en op plaat vijf die formule beter uitgevoerd dan ooit tevoren. Best knap. Deze prestatie kan wellicht op het conto worden geschreven van Dan Auerbach, de Black Key, die Shannon and the Clams deze keer onder zijn…
Lees meerDuidelijke zaak, het was een mager jaar voor ‘garagerock’. De debuut lp van Des Demonas, uit Washington, DC, is een van de weinige platen uit die hoek die ons verrasten en ook nog eens behoorlijk van de sokken bliezen (en komt strikt genomen uit 2017 maar wel december dus telt mee voor dit jaar) In…
Lees meerHet is 20 jaar na de Spiritualized klassieker Ladies And Gentlemen We Are Floating In Space en baas Jason Pierce begon tijdens het jubileum ererondje voor die plaat te werken aan deze And Nothing Hurt. Pierce wilde een grootse sound, zoals Amerikaanse jaren 60 producties, maar had daar het geld niet voor en geen kant…
Lees meer