# 9 The Rubs – The Rubs Are Trash (Tall Pat Records)
Punkrock! Iets uitgebreider en genuanceerder gezegd: erg goeie lekker ongecompliceerde party rock & roll slash punkrock lp uit Chicago. Hoe zou een plaat waarop ‘beer, weed, babes, cigarettes, electric guitars, Chuck Berry and feelings’ bedankt worden ook niet goed kunnen zijn? Lekker doorraggen van A1 tot B 7. Zet ze in een Vera kelderbar-achtige setting neer en het zweet druipt nog meer dan normaal daar het geval is van het plafond. En van de muren. Klinkt soms als een trashy versie van hele vroege Stones, toen dat nog een in rhytm & blues klanken gedrenkte beatgroep was. Maar net zo gemakkelijk denken we opeens heel even aan The Beatles. Of een iets rauwe versie van The Queers. Nou ja, dit klinkt kort samengevat als een plaat van een band die zo ongeveer vijftig jaar rock & roll in al zijn facetten heeft opgezogen en er een weer fris ruikend hedendaagse boeketje van gemaakt heeft. Doet ons daarom ook wel een beetje denken soms aan de legendarische Devil Dogs. Heerlijke garage rock & roll plaat! Beter hoorden we ze in deze hoek niet dit jaar.
(en we konden geen enkel nummer vinden op You Tube!)
[…] onvolprezen Hozac Records label. Het debuut was nog wat meer garage/poppunk (en haalde in 2015 de negende plek op onze jaarlijst toen), dit is pure jaren ’70 powerpop. Maar zo goed als The Rubs dat hier doen, […]