# 8 Richard Rose – s/t (In The Red)

24 december 2019

Richard Rose. Dat is dus geen persoon. Dat is een band. Met mensen die zich allen met de achternaam ‘Rose’ tooien. Maar zo heten ze dus niet. Achter al die Rose’s gaan grootheden uit de wereld van de hedendaagse garagerock, of hoe je het tegenwoordig ook wilt noemen, schuil. Mensen als Orville Neeley III, vooral bekend van OBN III’s maar ook in te huren voor al Uw andere bands. En vooral van belang bij Richard Rose is Chris Shaw. Stem. Vooral die van Ex-Cult, zijn eigen band. Maar ook van The Goggs, de band die hij met o.a. Ty Segall heeft. En nu dus dit. We zeggen het wel vaker maar doen het gewoon nog een keer: Chris Shaw is wat ons betreft de beste strot van dit moment. Als Shaw zijn vocalen uitspuugt, klinkt ie als Iggy Pop ten tijde van The Stooges. En dan ook nog alsof die Iggy drie dagen lang geleefd heeft op een rantsoen van schuurpapier en botte spijkers. Shaw klinkt doorgaans alsof ie boos is. En he means it, man! En in de verpakking van Richard Rose staat er ook nog een doordenderende muur van stoomwalzende gitaren achter hem waardoor we Richard Rose al meerdere malen omschreven hebben als ‘Als The Stooges een band van nu zou zijn geweest, dan… ‘ Ja, dan hadden ze wellicht wel zo geklonken als Richard Rose op deze plaat. En ja, dit is slechts een mini lp, vier nummers slechts. Maar aangezien we lp’s kennen die korter duren dan deze mini lp, hebben we besloten deze plaat mee te tellen voor onze jaarlijst.
In 2020 meer plaatwerk verwacht. Hou ze in de gaten. Geweldige band met een geweldige sound! ‘Designed to melt faces’ aldus het label en dat klopt.
(aan YT clipjes doet deze band niet echt dus daarom wat live beelden hieronder. De eerste minuut kun je overslaan)