# 7 Yo La Tengo – Fade (Matador)
Als we 20 jaar geleden ook al een jaarlijst gepubliceerd hadden, dan had Yo La Tengo daar ook al in gestaan. Want zolang is het al weer geleden dat dit sympathieke trio uit Hoboken, New Jersey zijn eerste hoogtepunt had. De laatste jaren verschenen er wel prima YLT platen, maar ze waren nooit zo gefocust, men kwam net zo makkelijk met een kwartier lang feedback of uitstapjes richting bossa nova, jazz en disco. Fade kent weinig van dat soort fratsen, maar heeft met zijn 10 nummers in 45 minuten meer de lengte en samenstelling van een klassieke lp. Opener Ohm is een langzaam tot een climax komende ragarock mantra met behoorlijk wat noisegitaar, daarna is het voornamelijk mooie indierockliedjes met die intieme sfeer die zo typisch is voor YLT. Het lijkt allemaal zo simpel, maar er gebeurt heel veel op de achtergrond. Afsluiter Before We Run is mooi bezwerend, compleet met strijkers en blazers en werkt prachtig naar een hoogtepunt van een van de mooiste Yo La Tengo platen ooit.
Beluister Fade op Spotify
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=Py2KOyrtq6o&w=560&h=315]
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=4IwA9IimYSc&w=560&h=315]
[…] kunnen raden, de laatste der grote indierock bands haalt onze top 10, net als met hun vorige, Fade (#7 in 2013). Nu was dat een “reguliere” YLT plaat, met veel drones en harde gitaren, ditmaal greep men […]