# 30 Pat Todd & The Rankoutsiders – 14th & nowhere (Rankoutsider records)
Altijd al een buitenbeen geweest, Pat Todd. Was al zo met de Lazy Cowgirls, debuterend bij een major en daarna qua labelgrootte al snel ‘neerwaarts’ richting Sympathy for The Record Industry en Crypt. En ook in die kringen was Todd anders. Zo was ie een stuk ouder dan de meeste van zijn genregenoten. En ook nog eens erg belezen en een groot liefhebber van films. Al bijna dertig jaar gaat deze enorm oprechte en gedreven oudere jonge zijn eigen gang. Na de Cowgirls ging ie verder op het solo pad en met 14th & Nowhere heeft ie zijn beste post-Cowgirls plaat afgeleverd. Platen zijn ons al gauw te lang maar hier benut Todd de lengte optimaal om alle kanten van zijn wereld te schetsen. Zowel tekstueel als muzikaal. Openingstrack Carry’n a Torch lijkt enorm autobiografisch (‘I’m carry’n a torch and keepin it burning. 30 years, somebody stop me’) en in de rest van de nummers verhaalt Todd van zijn gedachten na 30 jaar rock & roll business (‘I know what I have, and it ain’t all that bad’). Daarnaast staat 14th & Nowhere vol met de beste liedjes die Todd in hele lange tijd geschreven heeft. Vooral op de tweede helft van plaat en in het gitaarwerk in het algemeen aardig dicht in de buurt van de Stones ten tijde van Sticky Fingers/Exile on Main Street. And that’s a good thing. Luister maar naar bvb All the Years.
Goed en mooi om onze held Todd weer op dit niveau terug te zien na zoveel jaar!
Beluister 14th & Nowhere op Spotify
Helaas erg weinig te vinden op YT, alleen het titelnummer. Helaas niet ons favoriete nummer van de plaat maar we moeten het er mee doen.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=41DSLvUTv8o&w=560&h=315]