# 30 Lantlôs – Melting Sun (Prophecy Productions)
Het Duitse Lantlôs had al enkele prima black metal platen op zak die vooral de aandacht trokken omdat Neige de vocalen verzorgde met black metal gekrijs die hij voor de platen onder zijn eigen naam (Alcest) niet meer gebruikte. Lantlôs baas Markus Siegenhort heeft Neige bedankt voor bewezen diensten en zingt nu zelf de (spaarzame) cleane vocalen en dat pakt beter uit dan op de meest recente plaat van broeder Alcest. Waar Alcest op Shelter definitief in het Sigur Ros / Slowdive kamp belandde en al zijn metalinvloeden kwijt raakte is Melting Sun veel gevarieerder. Stukken ziedende metal worden afgewisseld met melancholieke dreampop, grimmige doomy riffs gaan over in hemelse koren. De plaat klinkt groots, met tientallen gestapelde gitaren en bombastisch drumwerk, en is een van de beste platen van het jaar in het subgenre waar metal en postrock elkaar raken. Denk aan een kruising tussen het beste van Agalloch en Mogwai in de mixer en je komt een heel eind, en ieder die één van die twee namen herkent zou deze plaat moeten koesteren.
Beluister Lantlôs op Spotify
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=mFJSM3kvBQ4?rel=0]