# 26 Angus Stone – Broken Brights (EMI)

Angus Stone is het meest bekend van het Australische broer en zus duo Angus & Julia Stone, behoorlijk in trek bij het jongere segment van de markt met hun meest acoustische folkdeunen voor bij het kampvuur, niks mis mee, maar als je niet van Julia Stone’s stem houdt heb je een probleem. Broer Angus’ solo debuut is ook niet zo ver verwijderd van dat kampvuur, maar is duisterder, volwassener en muzikaal een stuk interessanter. Folky singer/songwriter stuff, grotendeels in mineur, en het klinkt alsof het opgenomen is in Laurel Canyon 1972.  Laidback op het stonede af, een licht onvaste stem, mooie open sound, het heeft wel wat van Neil Young’s Harvest (Only A Woman), soms lijkt het op America (kent iemand dat nog?) maar dan met vette gitaarsolos en een flinke slok op of mid 70’s Fleetwood Mac (Bird On The Buffalo). Ook de jonge Dylan moet even genoemd worden, en dan doet Angus het in onze ogen een stuk interessanter dan die Tallest Man On Earth. Niet de vrolijkste plaat van het jaar, en  het eindigt allemaal met doomy psychedelica met twangy gitaren en Hammond orgel in End Of The World.

Beluister Broken Brights op Spotify

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=89VDYGrLzVw?rel=0&w=420&h=315]