# 18 Panda Bear – meets the grim reaper (Domino)
Uitgekomen in de eerste week van 2015 en in de loop van het jaar bij de helft van het personeel hier een grote en veelgedraaide favoriet gebleven. Zoals op eerdere Panda Bear platen legt Animal Collective’s Noah Lennox ook op Meets The Grim Reaper een mooi en over elkaar heen buitelend melodieus electronisch tapijt neer. De warme geluidjes en vocale flarden met op de achtergrond een wereld aan andere geluiden en flarden, die soms vooruit en soms achteruit afgedraaid lijken te worden (‘sonic clutter’). En dat zonder dat het dichtgeplamuurd overkomt. De muziek van Panda Bear ademt en leeft en bruist. Door twee zwakkere broeders aan het begin van de plaat net ietsje minder dan zijn meesterwerk Tomboy, in 2011 op 11 op onze jaarlijst, maar de rest van de plaat zit op hetzelfde niveau. ‘Equal parts simple synth drones and jarring, animal-like sound effects serve as the unlikely backdrop for layers of Lennox’s distinctive self-harmonizing vocals, always heavy on Beach Boys influence but developed by now into something all their own. The album delivers all the ends of the spectrum Lennox has spent years perfecting, giving fully realized and refreshingly jubilant examples of a type of pop music so distinctive to its creator, he ends up in a class by himself.’
Beluister Panda Bear Meets The Grim Reaper op Spotify.
Come To Your Senses.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=8ORcUH3VIa0?rel=0&w=560&h=315]
Selfish Gene.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=nMHCLRR0CS4?rel=0&w=420&h=315]