#16 Say Sue Me – where we were together (Damnably Records)
De plaat die het lastigst te krijgen was dit jaar, ook al zijn ze volgens hun bandcamp inmiddels bij persing nummer vier van de lp terechtgekomen. En dat was verdomd jammer want met hun tweede plaat heeft Say Sue Me, uit Busan, Zuid Korea, een geweldige goeie en spannende dream/ indiepop plaat gemaakt. Een solide basis van uiterst melodieuze twangy indie pop maar met net zo gemakkelijk een noisy instrumental, surfvibes en een tikkeltje girlgroup klanken erdoor gemengd. Een plaat die er ook om schreeuwt om in zijn geheel beluisterd te worden want juist door de afwisseling stijgt de som der delen en verandert Where We Were Togetherm van een stel singleswaardige liedjes in een adembenemende trip die van a tot z boeit. Speels en spannend. Meeslepend en opwindend. En bovenal POP songs van de hoogste orde. ‘Nary a song isn’t an earworm’ schreeft bandcamp daily terecht.
Ook onze onderbuurman was enthousiast, zo bleek uit de recensie op zijn weblog.
(en in de bandcamp jaarlijst eindigde de plaat op een mooie tiende plek)
(bonus: en dan kwamen ze de afgelopen weken ook nog net op tijd met een kerstnummer. Luister die hier)