# 15 Amyl & the Sniffers – s/t (Rough Trade)
Debuut langspeler na 2 EP’s die samen later ook een soort debuut lp vormden, maar goed, het gaat dus wel lekker met deze Aussies. De wereld lijkt rijp voor een mix van 70’s glam, punk en typisch Australische botte rock met een aankleding die terugkijkt naar de Sharpie cultuur van Melbourne in de mid jaren 70: een soort skinheads, maar dan met een matje in de nek. Niet direct iets waar je anno 2019 mee gezien wilt worden lijkt ons, maar eh…cult, zullen we maar zeggen. De muziek is absoluut niet origineel, maar heerlijk recht voor z’n raap en zangeres Amy Taylor is een zeer overtuigende en heel aanwezige frontvrouw. Dit jaar speelden ze al vele festivals plat, en volgend jaar mogen ze dat in Groningen nog eens overdoen als extraatje bij Green Day / Weezer in het Stadspark. Niets staat wereld hegemonie meer in de weg dus.