# 1 Mozes and the Firstborn – Great Pile Of Nothing (Top Notch/ Burger Records)

Woordje vooraf. Ja, wij hoorden natuurlijk ook wel dat David Bowie en Leonard Cohen, en in iets mindere mate Nick Cave, in bijzondere omstandigheden bijzonder platen hebben afgeleverd in 2016. Platen waarbij context veel zo niet alles betekende. Maar context alleen doet ons geen platen draaien. Wij draaien platen in eerste instantie vooral omdat we ze mooi vinden. Soms is het vanaf de eerste keer raak, soms sluipen ze bijna ongemerkt na een aantal draaibeurten ons bewustzijn binnen. En het grootste voorbeeld van dat laatste dit jaar is deze, Great Pile of Nothing, de tweede plaat van Mozes and the Firstborn, uit Eindhoven. Een plaat, eerlijk is eerlijk, die ons de eerste paar keer draaien maar matig kon bekoren. Waar was de vuige garagesound van het debuut? Waar waren de hits? Maar gaandeweg ontdekten we zoveel sfeer en diepgang en, jawel, hits op Great Pile of Nothing dat het misschien wel onze meest gedraaide plaat was op de werkvloer dit jaar. Een plaat die ons maar niet wilde vervelen, sterker nog, ons met de maanden beter beviel. Een plaat van een band die hoorbaar worstelde met de tweede plaat en keuzes maakte die haaks staan op het succes en vooral het geluid van het debuut. Van ‘garage’ naar een meer bijna breekbare (power)popsound. En  vooral een plaat met een ziel en met een hart waar wat ons betreft de emotie van af druipt. En met toch ook enorm veel goeie liedjes. Een plaat waarvan wij vermoeden dat ie met de jaren aan status zal gaan winnen. Daarom onze plaat van het jaar.

Beluister Great Pile of Nothing op Spotify.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=RzG8IPcx0Z0&w=560&h=315]

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=R3adtcMBRnM&w=560&h=315]